Kitaba konu olan 234 kadar gayrimüslim Hariciye Memurunun hemen tamamı Osmanlı tebeasıdır. Yani görevlendirilen şahıslar devletin kendi vatandaşlarıdır. Devlet vatandaşları arasında her hangi bir ayrım gözetmiyor diskriminasyon ve ırkçılık yapmıyordu. Liyakati esas alıp yeteneklerine göre vatandaşlarına eşit davranıyor onları Hariciye teşkilatının en hassas noktalarında istihdam ediyordu.